ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ၏ အေၾကာင္းအရာကို စုေပါင္းရွာေဖြေရးသားရသည့္အတြက္ ကြ်ႏ္ုပ္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေနေသာ တာ၀န္တစ္ခုကို ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္လိုက္ရသျဖင့္ အလြန္ပင္ႏွစ္ေထာင္အားရရိွျပီးလွ်င္ ဤစာအုပ္ကိုမွ ေရြးခ်ယ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ထံတာ၀န္ေပးအပ္လာေသာ သမာမိတၱ (အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာပညာေရးျဖန္႔ခ်ိေရးဌာန) အား အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရိွပါသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ၏အေၾကာင္းကို ရွာေဖြစုေဆာင္းေသာအခါတြင္ ပညာကို ကုတ္ကုတ္ကပ္ကပ္ ၾကိဳးစားရွာေဖြ ဆည္းပူးေတာ္မူရျခင္းတည္းဟူေသာ ပညာပါရမီ၊ ရဟန္းဘ၀၌ ေပ်ာ္ပိုက္ႏွစ္သက္ျခင္းဟူေသာ နကၡမပါရမီ၊ ေဒါသအဃာတကို လံုး၀ပယ္ျပီး ရဟန္းေတာ္၏ မြန္ျမတ္သိမ္ေမြ႔စြာ ျမင္ေတြ႔သမွ် အႏၱရာယ္ကို သည္းခံေတာ္မူလ်က္ က်င့္သံုးျခင္းဟူေသာ ခႏၱီပါရမီ၊ ဤပါရမီ(၃)႔ရပ္ကို ကိုယ္ေတာ္ၾကီးသည္ ႏွစ္ေထာင္း၀မ္းသာရွာေဖြ ဆည္းပူးေတာ္မူသည္ကို ေတြ႔ရ၏။
ဘုရားအေလာင္းေရႊသမင္းသည္ ကိုယ္၀န္အရင့္အမာရိွေနေသာ သမင္မႏွင့္ ေမြးလတၱံ႔ေသာ သမင္ငယ္ကေလးတို႔၏အသက္ကို မိမိအသက္ႏွင့္လဲလွယ္ကယ္ရအံ့၊ ကယ္ဆယ္နိုင္ေတာ့အံ့ဟုသိလွ်င္ပင္ အားရ၀မ္းသာ မၾကံဳစဖူး ၾကံဳၾကိဳက္ရေသာ အလြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ အခြင့္အေရးကို ရျပီးဟု အားရလွ်က္ စဥ္းတီတံုးေပၚတြင္ မိမိလည္ပင္းကိုစင္၍ ခံေတာ္မူသည္။
ဤသို႔ခံလိုက္သည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေရေျမေတာေတာင္ သမုဒၵရာအတြင္းရိွမွ် သက္ရွိသတၱ၉ါတို႔၏ အသက္သည္ ေဘးမဲ့ရၾကေလသည္။ ငါသည္ ဤသို႔ေသာ အခြင့္အေရးမ်ိဳး ၾကံဳၾကိဳက္လာက ေဆာင္ရြက္ခ်င္လွပါသည္ဟု အဓိဌာန္ရိွပင္ရိွျခားလည္း ဤအခြင့္အေရးမ်ိဳးကိုကားၾကံဳၾကိဳက္ခဲလွ၏။
လူဦးေရ တစ္ကုေဋ၌ တစ္ေယာက္ ၾကံဳၾကိဳက္ခဲလွ၏ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ကုေဋတြင္ တစ္ခါျဖစ္ခဲ၏။
ၾကံဳၾကိဳက္လာပါေသာ္စြန္႔စားနိုင္ခဲလွ၏။
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကား အေပၚယံ ဂုဏ္ပကာသနဆို၍ ဘာမွမပါဘဲလွ်က္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္မွ် ဤသို႔ေသာ အခြင့္အေရးမ်ိဳးကို လိုလားသျဖင့္ ကမၻာကိုလွည့္ပတ္ျပီး ရွာေဖြခဲ့ျပီးမွ ၾကံဳၾကိဳက္ေတာ္မူရေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္၍ အံ့ဖြယ္သည္းေကာင္းလွ၏။
ၾကည္ညိဳဖြယ္လည္း ေကာင္းလွ၏။ ထိုထက္ ဆရာေတာ္၏အတၳဳပၸတၱိကို စုေဆာင္းေရးသားရသည္မွာ လူပုဂၢိဳလ္ ရာဇ၀င္ေက်ာ္တို႔၏ အေၾကာင္းကိုေရးသားရသည္ႏွင့္ လံုး၀မတူ။
မေကာင္းမွုေတြကိုပယ္ျပီး ဦးျပည္းေခါင္းတံုးႏွင့္ သစ္ေခါက္ဆိုးကို၀တ္ကာ ျခိဳးျခံမွဳဟူေသာ က်င့္၀တ္သည္ပင္လွ်င္ ရဟန္းသူေတာ္သူျမတ္တို႔အတြက္ က်က္သေရႏွင့္ အေရာက္အ၀ါ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဘယက္တန္ဆာ ဒြါဒရာသဘြယ္ ဆင္ျမန္းေပးရမည္ကို သတိျပဳမည္ ျဖစ္ည္။
ဦးဘိုးစိန္ကဲ့သို႔ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေခ်ာေမြ႔လွပေသာ မင္းသမီးႏွင့္ သစၥာထား ၾကည္စယ္ပံုကို အႏုပညာေျမာက္ ခ်ဲ႔ထြင္အမႊန္းတင္ဖို႔သည္ ေရးသူ၏တာ၀န္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ျမင္ျမင္သမွ် သခၤါရတရားတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးျခင္းကို ရွုတတ္သည့္ ၀ိပႆနာဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဆရာေတာ္၏ အဓိ ေမာကၡနိ ေရာဓညာဏသမၸယုတ္ကို ေဖာ္ေပးနိုင္ဖို႔သည္ ေရးေသာသူ၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ဆရာေတာ္၏ ၾသ၀ါဒ၊ ဆရာေတာ္၏ က်င့္ၾကံမွုဟူသမွ်တြင္ ထို႔သို႔ေသာ သပသန သေဘာကို သက္၀င္ေအာင္ ၾကိဳးစားျပဳစုေရးသားရ၍ ကြ်န္ေတာ္မွာ ပိုျပီးပီတိ ေသာမနႆ ပြားမ်ားသင့္ရျပန္ပါ၏။
မန္လည္ဆရာေတာ္ၾကီး “ မာဃေဒ၀” ပ်ိဳ႔တြင္ ( လူေသာ္လူက်င့္၊ လူႏွင့္သင္၏၊ ရွင္ႏွင့္မေလွ်ာ္၊ ရွင္ေသာ္ႏွင့္က်င့္၊ ရွင္ႏွင့္သင့္၏၊ လူႏွင့္မရာ) ဟူ၍ ဆိုထား၏။
ရွင္ႏွင့္ေလွ်ာ္မည့္သေဘာကို စိတ္ေစာမွတ္ယူျပီး ေရးသားရသည္ျဖစ္ရာ သိဂၤါရ ရႆအႏုဌာယီဘာ၀ တို႔မွ ကင္းရွင္းနိုင္သမွ် ကင္းရွင္းျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ေရးသူ၌ တာ၀န္ေက်ပြန္သည္ဟု သေဘာရပါသည္။ ပူဇာစ ပူစေနယ်ာနံ ဟူေသာ မဂၤလာတရားေတာ္အတိုင္း ကြ်န္ေတာ္မွာကား ပူေဇာ္ ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တပါးအား ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အားရရႊင္ျပစြာႏွင့္ ပူေဇာ္လိုက္ရျပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤစာအုပ္ကိုဖတ္ရွုျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္ထိုက္သူကို ပူေဇာ္ခြင့္ရၾကပါေစဟု ဆုေတာင္းပတၱနာ ျပဳလိုက္ပါသည္။
ဆရာေတာ္၏မိန္ခြန္းပါေသာ ေနျပည္ေတာ္ဂ်ာနယ္မ်ားကို နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ သခင္ထြန္းအုပ္ထံမွရသျဖင့္ မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ပါ၏။
